Prema grčkoj mitologiji, u nebo su se prvi vinuli Dedal i Ikar, koji su napravili krila od voska i ptičijeg perja. U realnosti, proces izgradnje aviona je ipak nešto komplikovaniji. Za prvu uspješnu konstrukciju aviona zaslužna su braća Rajt – Vilbur i Orvil. Prvi let avionom bio je zakazan za 17. decembar 1903. godine na poljani Kiti Houk u Sjevernoj Karolini.
Balkan nije dugo čekao da se nad njim vinu čelične ptice, a Podgorica je bila jedan od gradova koji je imao čast da bude na koridoru prvog leta u maju 1928. godine.
Na studijski kružni let Beograd – Skoplje – Podgorica – Mostar – Sarajevo – Beograd, čija svrha je bila trasiranje mreže saobraćajnih linija, dvokrilcem Potez 29-2 domaćeg Društva za vazdušni saobraćaj, krenula je iskusna ekipa.
Avion je poletio iz Beograda 26. maja 1928. na prvu etapu, let do Skoplja. Poslije dva dana zadržavanja u glavnom gradu Makedonije, gdje je po njemu nazvan, avion je nastavio prema Podgorici.
Na pisti na Vrelima ribničkim dočekali su ga brojni Podgoričani.
Godine 1930. 5. maja u 10 sati i 45 minuta, u naš Glavni grad sletio je prvi putnički avion tipa Farman. Podgorica je slavila. Nekoliko hiljada njenih građana i mještana okolnih sela radoznalo je dočekalo, kako pišu tadašnji izvještači, „pticu na motor”, i priredili su neviđene ovacije. Tom prilikom predsjednik podgoričke opštine Nešo Šćepović, pilotu Vladimiru Striževskom poklonio je 10 napoleona, a inžinjeru Tadiji Sondermajeru crnogorsku nošnju.
Kulturno-umjetničko društvo Branko, priredilo je nastup, a proslava je nastavljena u hotelu Imperijal.
Bio je to zvaničan početak putničkog vazdušnog saobraćaja u Podgorici koja je od tada, dva puta sedmično, bila povezana sa Beogradom i Sarajevom.
Nepunu deceniju kasnije, Podgorica je imala i aeromiting koji je ispratilo 10 hiljada posjetilaca iz raznih krajeva Crne Gore.
Avioni su dugo nakon uspostavljanja redovne avio linije ka Beogradu, 1954. slijetali na pistu koja se nalazila na prostoru u blizini današnjeg podvožnjaka prema Koniku i prostor gdje je danas Željeznička stanica.
Kada je aerodrom izmješten u Golubovce, naselje koje je niklo oko nekadašnje piste, Podgoričani su prozvali Stari aerodrom i tako je ostalo do dana današnjeg.
Ko je učio da vozi pedesetih godina, pamti da je prvi put automobilom, uz pratnju roditelja, upravljao upravo na pisti. Kako kažu Staropodgoričani, mogli su slobodno da voze po pisti, pod uslovom da ne ometaju saobraćaj.
Titograd, je među prvim gradovima Jugoslavije koji je dobio betonsku pistu. Na državni praznik, 13. jul 1977. godine, grad je na poklon dobio savremeni aerodrom.
Aerodrom Podgorica, kakav danas poznajemo, otvoren je u nezavisnoj državi Crnoj Gori 14. maja 2006. godine.
